Nietrzymanie moczu to bardzo wstydliwa przypadłość, która dotyka co ósmą kobietę do 39 roku życia i co drugą po przebytej menopauzie. Oczywiście dotyczy ona także mężczyzn, ale zdecydowanie częściej cierpią na nią kobiety. To przewlekłe schorzenie może bardzo utrudnić życie, ale nie jest chorobą, której nie da się wyleczyć. Istnieją skuteczne metody leczenia nietrzymania moczu i warto z nich skorzystać.
Typy nietrzymania moczu i ich objawy
Istnieje kilka typów nietrzymania moczu, które różnią się od siebie objawami. Jednym z nich jest wysiłkowe nietrzymanie moczu. Zwykle dotyka on kobiety około 50. roku życia, u których po przebytej menopauzie zachodzą zmiany w gospodarce hormonalnej, a konkretnie spadek hormonów płciowych. Najbardziej charakterystycznym objawem jest popuszczanie moczu przy czynnościach wymagających nawet niewielkiego wysiłku fizycznego, na przykład kichania, kaszlu, podnoszenia cięższych przedmiotów. W zaawansowanym stadium choroby popuszczanie moczu pojawia się nawet podczas wstawania z krzesła. Choroba zdecydowanie częściej występuje u osób cierpiących na otyłość, ale także u kobiet w okresie menopauzalnym i okołomenopauzalnym, podczas ciąży i po porodzie. Wysiłkowe nietrzymanie moczu może się też rozwijać wraz z niektórymi schorzeniami neurologicznymi, na skutek dużego wysiłku fizycznego, przewlekłego kaszlu, częstych infekcji układu moczowego oraz obniżenia narządu rodnego.
Kolejny rodzaj tego schorzenia to naglące nietrzymanie moczu. Jak sama nazwa wskazuje, pojawia się nagle i objawia się niecierpiącą zwłoki koniecznością oddania moczu i uciążliwym parciem na cewkę moczową. W konsekwencji następuje wyciek moczu – od popuszczenia kilku kropel do oddania całkowicie moczu. Najczęstszą przyczyną jest nadwrażliwość pęcherza, który kurczy się nawet wtedy, gdy jest w nim niewielka ilość moczu. Innym powodem występowania tego rodzaju nietrzymania moczu są infekcje dróg moczowych, a także choroby ogólnoustrojowe, między innymi choroba Parkinsona, Alzheimera, cukrzyca, demencja starcza czy stwardnienie rozsiane. Oprócz tego przyczyną pojawienia się objawów mogą być niektóre leki odwadniające i moczopędne.
Trzeci rodzaj nietrzymania moczu nazywamy z przepełnienia, gdyż wynika na skutek przepełnienia pęcherza i dłuższego wstrzymywania moczu. W efekcie możemy popuścić kilka kropel moczu.
Diagnoza u lekarza
Statystyki wskazują, że tylko 2/3 chorych kobiet zgłasza się do lekarza, i to po kilku latach od zaobserwowania objawów choroby. Tymczasem znalezienie pomocy u specjalisty nie jest trudne, nie wymaga też skomplikowanych badań. Diagnoza polega na ustaleniu ogólnego stanu zdrowia pacjentki, wywiadu ginekologiczno-położniczego lub urologicznego (w przypadku mężczyzn) oraz wywiad neurologiczny. Lekarz z pewnością zapyta o to, jak długo pacjent zmaga się z objawami, jak bardzo utrudniają mu życie oraz jak ocenia ilość popuszczanego mimowolnie moczu. Innymi badaniami pozwalającymi postawić trafną diagnozę są: badanie jamy brzusznej, badanie ginekologiczne, badanie neurologiczne, badanie USG, ogólne badanie moczu i posiew moczu, cystouretroskopia, badanie urodynamiczne, badanie per rectum i ocena ilości moczu zalegającego po mikcji.
Sposoby leczenia nietrzymania moczu
W zależności od typu nietrzymania moczu oraz zaawansowania schorzenia, lekarz dopasuje odpowiednie leczenie zachowawcze, by zmniejszyć niekontrolowane popuszczanie moczu i w efekcie poprawić jakość życia pacjenta. W przypadku naglącego nietrzymania moczu lekarze proponują przede wszystkim zmiany w stylu życia, zmiany w diecie, w tym w ilości i rodzajach spożywanych płynach, a także farmakoterapię oraz ćwiczenia mięśni dna miednicy, które odpowiadają za utrzymanie zawartości pęcherza. Jeśli chodzi o podawane leki, mają one unormować pracę pęcherza, by nie reagował zbyt gwałtownie na gromadzący się w nim mocz. Jeżeli leki okażą się nieskutecznie, stosuje się ostrzykiwanie pęcherza toksyną botulinową.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu niewielkiego stopnia leczy się poprzez ćwiczenie mięśni dna miednicy i świadome ich wzmacnianie. Dodatkowo w leczeniu można wykorzystać elektrostymulację mięśni dna miednicy. Inną metodą leczenia jest biofeedback, czyli kontrolowanie skurczów dna miednicy za pomocą specjalistycznej aparatury, czyli elektrostymulatora. Można go zakupić na własny użytek i stosować w warunkach domowych zgodnie z zaleceniami lekarza.
W przypadku mocno nasilonych objawów nietrzymania moczu lekarz może zaproponować leczenie operacyjne. Polega ona na wszczepieniu pod cewkę moczową taśmy polipropylenowej. Z biegiem czasu taśma ta zarasta tkanką, pobudzając produkcję kolagenu. Nowe włókna kolagenowe mają podpierać cewkę moczową i w ten sposób chronić przed popuszczaniem moczu. Zabieg jest mało inwazyjny, u kobiet wykonuje się go drogą przezpochwową. Skuteczność szacuje się nawet na 90%. Oprócz tego, istnieje zabieg przez powłoki brzuszne, w przypadku gdy w grę wchodzą dodatkowe schorzenia wymagające ingerencji chirurga, na przykład mięśniaki macicy. Stosunkowo nową metodą w naszym kraju jest także leczenie laserem.
Przeciętne koszty chirurgicznego leczenia nietrzymania moczu
Dla każdego, kto cierpi od lat na nietrzymanie moczu, chirurgiczne leczenie może być jedynym sposobem na odzyskanie normalnego życia, pewności siebie i radości z prostych rzeczy. Dlatego nie warto oszczędzać na znalezieniu dobrej kliniki i godnego zaufania lekarza. Niestety, NFZ nie pokrywa kosztów leczenia chirurgicznego, dlatego jest on pełnopłatny. Ceny zabiegów różnią się w zależności od miasta, renomy kliniki i wybranej formy leczenia. Ceny mogą się wahać od kilkuset do nawet kilku tysięcy złotych. Większość z nas niestety nie może sobie pozwolić na taki jednorazowy wydatek. Niemniej jednak zdrowie jest ważniejsze niż pieniądze. Dlatego warto skorzystać z oferty MediRaty, czyli pożyczki na leczenie udzielanej na prostych i jasnych zasadach. Zachęcamy do zapoznania się z ofertą i złożenia wniosku o pożyczkę online.
